Frequently Asked Questions

Phoslock werd ontwikkeld in Australië door de Gemenebests Wetenschappelijke en Industriële Onderzoeks Instelling (“Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation” CSIRO), om fosfaat uit water te verwijderen. Het actieve element is lanthaan (een zeldzame aarde) die een sterke affiniteit heeft om te binen met fosfaat. Dit vormt een onoplosbare en biologisch inert materiaal, genaamd Rhabdophane. Phoslock bestaat uit 95% bentonietklei en 5% lanthaan.

Zie ook: Wat is Phoslock

Phoslock wordt gemaakt door een gecontroleerde ionenuitwisselingsproces waarbij de aanwezige kationen in het bentoniet uitgewisseld worden door lanthaankationen. Dit resulteert in een bentonietstruktuur die lanthaan bevat en de mogelijkheid van lanthaan bewaart om te binden met fosfaat, zonder hierbij gemakkelijk uit elkaar te vallen. Er worden geen vrije ionen gevormd in het water. Phoslock wordt geproduceerd als een droge korrel waardoor het gemakkelijk is om het te transporteren en op te slagen.

Zie ook: Wat is Phoslock

Phoslock werkt door gebruik te maken van de mogelijkheid van lanthaan om met fosfaat te reageren. Verwijdering van fosfaat door lanthaan is zeer efficiënt en verloopt bij een molaire ratio van 1:1 wat betekent dat één lanthaanion zal binden met één fosfaation. Deze binding vormt het mineral rhabdofaan (een onoplosbaar en biologisch inert materiaal) en stript het water van haar fosfaat.

Zie ook: Wat is Phoslock

De kinetische opname van fosfaat door Phoslock variëert in enige mate volgens de watersamenstelling. Echter in de meeste situaties wordt meer dan 90% van het beschikbare fosfaat gebonden binnen de drie uur na het toedienen van Phoslock.

Phoslock werd reeds toegediend aan verschillende waterlichamen. Sommige toepassingen gebeurden bij drinkwater, terwijl andere plaats vonden op waterlichamen die belangrijk zijn om te beschermen omwille van ecologische redenen. Veel toepassingen hebben ook plaats gevonden op vijvers die gebruikt worden voor recreatie zoals zwemmen enz.

Er werden veel ecotoxiciteitstesten uitgevoerd om een breede groep testorganismen door verschillende onafhankelijke en gouvernementele onderzoeksinstellingen over de laatste jaren. Al deze onderzoeken samen tonen ze aan dat Phoslock veilig is om te gebruiken in alle natuurlijk voorkomende omstandigheden bij de aanbevolen dosering.

 Een gedetailleerd overzicht van deze studies werd gebundeld door PET’s technisch team en kan hier gedownload worden (PDF).

Één ton Phoslock heeft de mogelijkheid om 34 kg fosfaat (PO4) of 11 kg fosfor (P) te verwijderen. 

Met deze informatie en een goede kennis over de hoeveelheid biologisch beschikbaar fosfor in het water en haar sediment is het mogelijk om een accurate berekening te maken van de vereiste Phoslock dosering voor een waterlichaam.

Wat zijn de voordelen van het gebruik van Phoslock?

• Verminderen van fosfaat | De mogelijkheid van Phoslock om de fosfaatconcentratie te laten dalen tot beneden de standaard detectie limiet (<10 µg PO4-P/L) is reeds uitvoerig gedemonstreerd in zowel labo- als volle schaal toepassingen. Eveneens belangrijk hierbij is dat dosissen aangepast kunnen worden om een fosforconcentratie te bereiken die een bepaald bereik ligt (bv 20-30 µg/L). Deze aanpak wordt gebruikt wanneer het nodig is om de fosforconcentratie voldoende te laten dalen.
• Snelle opname van fosfaat | De kinetische opname van fosfaat door Phoslock variëert in enige mate afhankelijk van watersamenstelling. In de meeste situaties echter wordt meer dan 90% van het beschikbare fosfaat gebonden binnen de drie uur na een toepassing van Phoslock.
• Ecotoxiciteitsveiligheid | See FAQ hierboven
• Stabiliteit onder variërende omstandigheden | In tegenstelling tot andere methoden om fosfor te immobiliseren in water en sedimenten is Phoslock ongevoelig voor variaties in redox, temperatuur en pH die van nature voorkomen in vijvers en waterreservoirs. Bovendien is buffering niet nodig voorafgaand aan het toedienen van Phoslock.
• Weerstand aan resuspensie | Verschillende studies werden uitgevoerd om de weerstand te bepalen van sediment bedekt met Phoslock aan resuspensie bij verschillende stroomsnelheden. Al deze studies hebben aangetoond dat Phoslock een substantieel hogere weerstand aan resuspensie vertoond dan aluminium of ijzerzouten, die eveneens gebruikt worden om fosfor te immobiliseren in sedimenten. Dit is niet verrassend gegeven de densiteit van Phoslock die veel hoger is dan flocculanten en toont de geschiktheid van het gebruik van Phoslock zelfs bij ondiepe vijvers.
• Langetermijn effecten | Volgend op de toepassing van Phoslock op een waterplas zal al het fosfaat dat gereageerd heeft met het lanthaan in de klei permanent gebonden blijven. Bovendien blijft het lanthaan in de kleimatrix dat nog niet met fosfaat gereageerd heeft actief en zal het nog steeds met fosfaat (komende van externe of interne bronnen) kunnen binden totdat het verzadigd is. Dit betekend dat een toepassing van Phoslock ontworpen kan worden om een blijvende verlaging in fosfaat te bekomen. De combinatie van deze voordelen maakt Phoslock een unieke en innovatieve oplossing voor de controle van eutrofiëring.

Phoslock is geen algicide en daardoor controleert het niet rechtstreeks het voorkomen en de omvang van een algenbloei. De effectiviteit van een Phoslock toepassing kan gehinderd worden indien er nog steeds hoge (externe) hoeveelheden (concentraties) aan fosfor in het waterlichaam terecht komen na een behandeling met Phoslock.

Bij gebruik voor herstel van een vijver wordt Phoslock gewoonlijk aan het water toegediend in een suspensie. Hiertoe wordt Phoslock gemengd met in-situ water en over het wateroppervlak uitgesproeid.

Tijdens het bezinken van Phoslock, wordt het water gestript van het opgeloste fosfaat in de waterkolom. Eens op het sediment blijft Phoslock fosfaat vrijgesteld uit het sediment binden totdat de bindingsplaatsen aan het lanthaan verzadigd zijn geraakt.

Zie ook: Wat is Phoslock

De beste tijd om Phoslock toe te dienen in Europa is tussen de late herfst en vroege lente. Dit omdat tijdens deze periode de meerderheid van het beschikbare fosfaat niet gebonden is in biomassa zoals algen en waterplanten maar wel in het sediment.

Een toepassing van Phoslock stript het water van fosfaat en bedekt nadien het sediment, waarmee het meteen veel van het fosfaat in het systeem immobiliseert.

Elk waterlichaam is uniek en een specifieke Phoslock dosis dient berekend te worden voor elk mogelijke behandeling. Gebruikelijk ligt de dosis tussen 2 en 4 ton Phoslock per hectare, maar kan dit sterk afwijken voor individuele waterlichamen daar de dosis gebaseerd wordt op hoeveel fosfaat er in het water en het sediment zit en hoeveel fosfor er van externe bronnen in het waterlichaam toekomen.

De kostprijs van een toepassing varieert aanzienlijk afhankelijk van de locatie, grootte, diepte en de hoeveelheid fosfaat die door Phoslock gebonden dient te worden.

Daar de kostprijs aanzienlijk varieert van waterlichaam tot waterlichaam, is het noodzakelijk om enige informatie beschikbaar te hebben om een inschatting van de kosten te maken. Indien u geïnteresseerd bent in het toedienen van Phoslock aan uw waterlichaam mag u steeds contact met ons opnemen en voorzien wij u graag van een aangepaste offerte.

Elke vijver is anders en een reeks informatie over de vijver dient te worden verzameld wanneer een Phoslock behandeling overwogen wordt. Zo is het bijvoorbeeld belangrijk om de bron van het teveel aan nutriënten in het waterlichaam te bepalen; bv zijn de nutriënten vooral afkomstig van interne bronnen (e.g. van fosfor vrijgesteld uit het sediment) of externe bronnen (e.g. van diffuse of puntbronnen in het stroomgebied). Dit is belangrijk te weten omdat blijvende hoge externe belasting een impact kan hebben op de effectiviteit van een Phoslock behandeling.

Data over de waterkwaliteit is belangrijk om elk waterlichaams uniek verhaal te begrijpen. Langetermijn bemonsteringsdata van de waterkwaliteit is jammer genoeg zeldzaam voor vele waterlichamen, maar reguliere bemonstering helpt ons te begrijpen welke managementopties het beste kunnen zijn wanneer vervuiling met nutriënten en symptomen van eutrofiëring een probleem geworden zijn. Deze data is ook belangrijk om ons te helpen te bepalen of Phoslock het meest geschikte product is om de nutriëntenvervuiling in een waterlichaam te beheersen, daar er vele aspecten bekeken dienen te worden voorafgaand aan een behandeling.

U kan ons steeds contacteren wanneer u overweegt om Phoslock te gebruiken voor uw waterlichaam of wanneer u verdere informatie wenst.

We kunnen u advies geven en een voorafgaandelijke assessment ontwerpen, een dosisbepaling uitvoeren en een prijsindicatie geven voor de behandeling van uw waterlichaam.

Phoslock blijft fosfor binden zolang nog niet (elke bindingsplaats met) lanthaan verzadigd is.  Hoewel de binding tussen lanthaan en fosfaat permanent is en niet verbroken wordt onder alle natuurlijk voorkomende omstandigheden, hangen de effecten van een Phoslock behandeling af of er nog hoge instroom is van externe nutriënten in het waterlichaam.

Wanneer hoge instroom ook na een behandeling met Phoslock nog steeds het waterlichaam binnen komen dan zijn meerdere, eerder kleinere doseringen met Phoslock nodig.

Soms kan de aanwezigheid van grote aantallen bodemwoelende vissen een impact hebben op een Phoslock behandeling door de continue verstoring en potentiële vrijstelling van fosfor diep onder de Phoslock laag. Grote aantallen watervogels kunnen eveneens een impact hebben op de efficiëntie van Phoslock door blijvende instroom van nutriënten via hun uitwerpselen.

Eutrofiëring is een natuurlijk proces en vindt plaats in een tijdspanne van eeuwen tijdens de natuurlijke veroudering van waterlichamen die opgevuld worden met sedimenten.

De menselijke activiteiten hebben echter gezorgd voor een versnelling van dit proces door de extra nutriënten die zij in het aquatisch systeem brengen. Overtollige nutriënteninstroom van menselijke oorsprong naar een waterlichaam kan komen van lozing van huishoudelijk en industrieel afvalwater, en bemesting van zowel tuinen als landbouwgronden.

Fosfaat kan worden vastgehouden en vrijgegeven uit sedimenten van meren, wat de eutrofiëring kan versnellen en de effecten ervan kan verlengen.

Fosfaat is een inorganisch nutrient.

Lanthaan is een zeldzame aarde die van nature voorkomt in de omgeving in lage concentraties.

Lanthaan vormt een sterke binding met geoxideerde anionen zoals fosfaat, carbonaat en silicaat, en vormt hierbij lanthaanzouten. De binding tussen lanthaan en orthofosfaat (LaPO4) is bijzonder sterk en stabiel in vele natuurlijke omstandigheden.

Bentoniet is een klei bestaande uit smectiet mineralen, de meest voorkomende hiervan is gewoonlijk montmorillonite.

Bentonite wordt gekarakteriseerd door het uitwisselbare natrium, calcium of magnesium kationen die een grote invloed hebben op haar eigenschappen en bijgevolg ook het commercieel gebruik van de klei.

Bentoniet wordt vaak het mineraal van de 1000 toepassingen genoemd vanwege haar brede toepassingsgebied. De voornaamste wereldwijde toepassingen van bentoniet zijn: additief bij gietzand en boorspoeling, kattebakvulling, als additief bij veevoeder ter ondersteuning van de vertering, als bindmiddel voor ijzer, bij het persen van pellets en als klaringsmiddel in de wijnproductie en eetbare olieraffinage. Bentoniet wordt ook vaak gebruikt in de papierindustrie en als een efficiënt materiaal om dammen en stortplaatsen waterdicht te maken.